เตียวเลี้ยว ไล้เหลี่ยว : เตียวเลี้ยว มาแล้ว

เพียงเอื้อนเอ่ยนาม ครั่นคร้ามทั้งเมือง

“เตียวเลี้ยว ไล้เหลี่ยว ... เตียวเลี้ยว ไล้เหลี่ยว” เมื่อได้ยินประโยคนี้ ลูกเล็กเด็กแดงชาวเมืองกังตั๋งต้องเงียบเสียงและสงบลง ราวกับกระต่ายตัวน้อยที่พยายามกลั้นหายใจอย่างแน่นิ่ง ซ่อนตัวอยู่ในพงหญ้า เพื่อหลบลี้ความตายจากพญาราชสีห์

ประวัติย่อของเตียวเลี้ยว

เตียวเลี้ยว (Zhang Liao, 张辽) เป็นขุนพลเอกของโจโฉ เดิมที่เคยรับราชการในสังกัดของเตงหงวน เตงหงวนมอบหมายภารกิจให้ไปเกณฑ์ไพร่พล แต่เมื่อกลับมาพบว่าเตงหงวนถูกลิโป้สังหารแล้ว และพวกพ้องทหารเก่าเข้าอยู่ในสังกัดของตั๋งโต๊ะ เตียวเลี้ยวจึงจำต้องเข้ารับราชการกับตั๋งโต๊ะด้วย

ต่อมาเมื่อตั๋งโต๊ะตาย เตียวเลี้ยวจึงขึ้นการบังคับบัญชากับลิโป้ และลิโป้ตั้งให้เป็นทหารเอก ภายหลังต่อมาลิโป้ถูกโจโฉประหารชีวิต แต่เตียวเลี้ยวรอดตายเพราะกวนอูร้องขอชีวิตไว้ เตียวเลี้ยวจึงได้รับราชการกับโจโฉตั้งแต่นั้นมา

เตียวเลี้ยวได้รับการแต่งตั้งเป็น “เจิงตงเจียงจวุน , นายพลบุกบูรพา” หลังจากศึกเมืองหับป๋า ที่เตียวเลี้ยวทำการรบอย่างหาญกล้า นำทหารไม่กี่พัน (บางตำราว่าใช้เพียง 800 นาย) ขับไล่กองทัพซุนกวนที่มีไพร่พลมากมายถึง 100,000 นายออกไปจากแผ่นดินได้

เตียวเลี้ยว ไล้เหลี่ยว

เตียวเลี้ยว (Zhang Liao, 张辽)

ในศึกเมืองหับป๋านี้ ซุนกวนฉวยโอกาสระหว่างที่โจโฉยกทัพหลวงไปตีเมืองฮันต๋งของเตียวล่อ ลอบยกทัพสิบหมื่นเข้าตีเมืองหับป๋าของโจโฉ แต่โชคร้ายเพราะเมืองนี้มี เตียวเลี้ยว ขุนพลเอกของโจโฉรักษาอยู่

เตียวเลี้ยวเป็นขุนพลที่มีความชำนาญทั้งด้านบู๋และด้านบุ๋น ได้วางแผนร่วมกับลิเตียน งักจิ้น ใช้กำลังอันน้อยนิดเป็นฝ่ายรุก บุกตะลุยเข้าตีทัพสิบหมื่นของซุนกวนอย่างเหนือความคาดหมาย จนกองทัพของซุนกวนแตกหนีไม่เป็นท่า

ซุนกวนต้องใช้วิชาควบม้าข้ามสะพาน แบบเดียวกับที่เล่าปี่ขี่ม้าเต๊กเลาข้ามน้ำตันเข ส่วนแม่ทัพนายกองคนสำคัญต่าง ๆ ของง่อก๊กอย่าง กำเหลง เล่งทอง ลิบอง ต้องหนีหัวซุกหัวซุนทิ้งม้า ทิ้งเกราะ ทิ้งอาวุธ ว่ายน้ำหนีตายกันจ้าละหวั่น

ในศึกครั้งนี้เองที่สร้างประโยคที่ว่า “เตียวเลี้ยว ไล้เหลี่ยว ,张辽来了” (แปลว่า เตียวเลี้ยวมาแล้ว) โดยมีที่มาจากคำกล่าวขานที่ว่า

"เด็ก ๆ เมืองง่อนั้นหากกำลังร้องไห้ แม้เพียงได้ยินชื่อเตียวเลี้ยวเป็นต้องหยุดร้อง"

东吴小孩晚上哭时一听说张辽来了不敢哭打

ความในข้อนี้ทั้งในสามก๊กฉบับภาษาไทยของเจ้าพระยาพระคลัง(หน) และสามก๊กฉบับภาษาอังกฤษของ C. H. Brewitt-Taylor กล่าวไว้ตรงกันว่า

“ทหารแลชาวเมืองกังตั๋งกลัวฝีมือเตียวเลี้ยวเป็นอันมาก ถ้าเด็กร้องไห้มีผู้ขู่ออกชื่อเตียวเลี้ยว เด็กนั้นก็กลัวนิ่งอยู่”

“The terrible slaughter at this battle put such fear into the minds of the people of the South Land that the name of Zhang Liao kept the very children quiet at night.”