10 วาจาสะเทือนใจในสามก๊ก

“อกฺโกเธน ชิเน โกธํ : พึงชนะคนโกรธ ด้วยความไม่โกรธ”

     ในหนังสือสามก๊ก เมื่อถึงฉากที่บรรดาแม่ทัพนายกองคู่อริ ยกทัพมาประจันกัน ผู้อ่านจะพบว่าบรรดาชายชาติทหารเหล่านั้น มักประคารมกันก่อนประลองฝีมือ หรือดวลกันตัวต่อตัวบนหลังม้า หรือในบางฉากบางตอนที่ตัวละครต่าง ๆ มีการใช้คำพูด เสียดแทง เชือดเฉือน สะเทือนใจ ด่ากันด้วยน้ำคำอันรุนแรง

     บางคำนั้นสั้น เข้าเป้า บางคำก็ยาว เจ็บเข้าถึงขั้วหัวใจ ต่อไปนี้เป็น 10 วาจาสะเทือนใจ จากหนังสือสามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง(หน) ที่เราคัดมาให้ทุกท่านได้อ่านกัน

     บางคำก็น่ารัก ฟังสนุก ไม่รู้ว่าควรจะโกรธหรือขำดี

"กูเปนคนไม่ได้กินเนื้อมึง กูตายแล้วจะหักฅอมึงไปให้จงได้ มึงไม่รู้จักกูหรือ กูชื่อว่ากวนอู" - อสุรกายกวนอู เข้าสิงลิบอง แล้วร้องด่าซุนกวน

"เหม่อ้ายศัตรูแผ่นดินเฒ่า มึงโอหังเจรจาประมาทกูเล่น"  - จิวยี่ชี้นิ้วขึ้นฟ้าด่าโจโฉ เมื่อรู้ว่าโจโฉคิดล่วงเกินภรรยาตน

"อ้ายโจรศัตรูราชสมบัติ มึงทำการหยาบช้าดูหมิ่นพระเจ้าเหี้ยนเต้ โทษมึงก็ผิดเปนอันมาก ควรจะสับให้ละเอียดเหมือนสับสุกรทำบะอ๋วนจึงจะชอบ" - ม้าเฉียวด่าโจโฉที่ด่านตงก๋วน

"อ้ายเล่าปี่หูยาวมิได้คิดถึงคุณกู" - ลิโป้ลำเลิกบุญคุณร้องด่าเล่าปี่ ที่ไม่ช่วยขอชีวิตให้ตน

"ด้วยเหตุว่าแผ่นดินร้อนทุกเส้นหญ้า กูจึงคิดจะฆ่ามึงเสีย ถึงคนทั้งปวงก็หมายใจจะล้างชีวิตมึงเสียให้ได้" - หมอเกียดเป๋ง ด่าโจโฉ ก่อนสิ้นใจ หลังถูกจับได้ว่าพยายามวางยาพิษ

"อ้ายช่างพูดดีแต่เจรจาลวงให้คนเชื่อ อันกูนี้รู้อยู่ว่ามึงโกหกหยาบช้าเหมือนหนึ่งสัตว์เดียรัจฉาน" - เตียวสิ้วด่าโจโฉ ที่หน้าค่ายเมืองเซียงหยง บ่งบอกถึงลักษณะของโจโฉว่าเป็นคนช่างพูด

"อ้ายขี้ฉ้อใหญ่มึงรู้จักกูหรือไม่" - เตียวหุย ตวาดใส่ ต๊กอิ้ว ขุนนางกังฉินที่มารีดไถประชาชน

"อ้ายหาชาติไม่ มันมาเจรจาลำเลิกกูฉะนี้หาความยำเกรงมิได้"  - โจโฉ ด่าเตียวสง ที่มากล่าวล่วงเกินตน

"เสียแรงกูเลี้ยงมึงมา มึงเปนก้อนดินต้นไม้หรือ จึงหารู้จักผิดแลชอบไม่" - เล่าปี่ด่าเล่าฮอง บุตรบุญธรรม ที่ไม่ยอมยกทัพไปช่วยกวนอู ก่อนจะสั่งประหารชีวิตบุตรบุญธรรมของตน

"อ้ายจัญไรโฉดเขลาหาปัญญามิได้ ธรรมเนียมมีหรือเกิดมาเปนชายมิได้พินิจพิเคราะห์ ได้แต่หนังสือแล้วก็เชื่อฟังเอา เสียแรงเที่ยวเรียนวิชามาแต่น้อยคุ้มใหญ่ คิดว่าจะดีเทียมคน มิรู้เลยว่าจะกลับซ้ำร้ายไปอีก" - แม่ชีซี ชี้หน้าด่าชีซี ที่หลงกลโจโฉ ก่อนฆ่าตัวตาย

     วาจาทั้ง 10 โดยเฉพาะ 2 บทสุดท้าย เป็นวาจาสะเทือนใจมากที่สุดเพราะ เป็นคำที่บิดามารดากล่าวตัดพ้อถึงบุตร อ่านเรื่องสามก๊กในช่วงเหตุการณ์เหล่านี้กี่ครั้ง ก็สังเวชใจทุกครั้ง

     "อยู่คนเดียวจงระวัง... ความคิด อยู่กับมิตรจงระวัง... คำพูด" ขอสติจงสถิตอยู่กับท่าน