โง่ไม่เป็น เป็นใหญ่ไม่ได้ : วิธีคิดวิธีทำงานจากสามก๊ก

โบราณว่าไว้ ให้รู้จักทำเป็นโง่เสียบ้าง น้อมใจรับฟังผู้อื่นบ้าง อย่าทำตัวเป็นน้ำเต็มแก้ว เทน้ำลงไปก็ล้นออกหมด สมดังที่ว่า โง่ไม่เป็น เป็นใหญ่ไม่ได้

คนที่ฉลาดไปเสียทุกเรื่อง มักจะไม่สามารถเรียนรู้อะไรได้อีก

    ในชีวิตจริงของท่าน เคยพบเห็นคนประเภทที่รอบรู้ไปหมดเสียทุกเรื่องไหมครับ ?

    ผู้รอบรู้เหล่านี้สามารถแสดงความคิดเห็นได้ทุก ๆ เรื่อง พูดจาปราศรัยได้เป็นคุ้งเป็นแคว ดุจดังสายน้ำอันไหลเชี่ยว มิอาจมีสิ่งใดหยุดยั้งต้านทาน

    ถามเรื่องการงาน ก็อธิบายขั้นตอนได้ทุกสิ่งทุกอย่าง ใคร ที่ไหน เมื่อไร อย่างไร รู้จักหมดทั้งองค์กร

    ถามเรื่องกีฬา ก็เล่าได้หมดสิ้น วิเคราะห์เกมการเล่นได้ทะลุปรุโปร่ง ราวกับเป็นบรมกุนซือ

    ถามเรื่องการเมืองก็จับจุดได้หมด ใครดี ใครร้าย ใครจะเป็นนายก ใครจะเป็นรัฐมนตรี

    ถูกบ้าง ผิดบ้าง ไม่รู้ ขอแค่ให้ได้พูดได้คุย

    ครั้นพอใครจะคุยเรื่องอะไรให้ฟังบ้าง ก็ตัดบทเสียก่อน "คุณไม่ต้องพูด ผมรู้แล้ว" หรือ "เรื่องแบบนี้ใคร ๆ ก็รู้" จากนั้นเขาก็แย่งบทพูด ยกตนข่มท่านไปเสียดื้อ ๆ

    โดยทั่วไปคนประเภทนี้ มักได้รับการยกย่องว่ามีสติปัญญากว้างขวาง เป็นครูบาอาจารย์ เป็นผู้รอบรู้ เพราะพูดจาปราศรัยได้ฉะฉาน พรรณาได้ไม่สิ้น

    "ฮกหลงฮองซู" หรือ "มังกรหลับกับหงส์ดรุณ" เป็นชื่อเรียกแทนสองอัจฉริยะแห่งยุคสามก๊ก ขงเบ้ง กับ บังทอง

บังทอง

    บังทอง เป็นยอดนักปราชญ์ มีสติปัญญาเทียบเท่ากับขงเบ้ง เป็นศิษย์ร่วมสำนักของอาจารย์สุมาเต็กโช อันเล่าลือกันว่า ในสองคนนี้ หากได้ใครมามาเป็นที่ปรึกษาสักคนหนึ่ง ก็จะครองแผ่นดินได้ 

    ทั้งสองคนได้กลายมาเป็นที่ปรึกษาของเล่าปี่ แต่ก็น่าเสียดาย เพราะบังทองอายุสั้น เสียชีวิตในการรบไปก่อน เพราะ "โง่ไม่เป็น" ไม่ยอมฟังคำเตือนของคนรอบข้าง

    ก่อนเล่าปี่ไปยึดเมืองเสฉวน ขงเบ้งดูดาวแล้วเห็นว่าบังทองจะมีเคราะห์ จึงส่งจดหมายเตือนให้ระมัดระวัง ทำการอย่าได้ประมาท บังทองก็ตำหนิขงเบ้งว่าอิจฉาริษยา กลัวบังทองมีผลงาน

    เล่าปี่มีนิมิตฝันร้าย จึงเตือนบังทองให้เดินทัพไปทางหนึ่ง แต่บังทองก็รั้น มั่นใจในสติปัญญา คิดว่าเป็นเพียงความฝัน เลือกยกทัพไปทางช่องเขา 

    สุดท้ายบังทองจึงถูกล้อมยิงตายในกลางหุบเขา ที่มีชื่อว่า ลกห้องโห หรือ เนินหงส์ร่วง

    เขาจึงกลายเป็นดาวอับแสง จบชีวิตโดยที่ยังมิทันมีผลงานใหญ่ ทั้ง ๆ ที่มีสติปัญญาในระดับเดียวกันกับขงเบ้ง

    เป็นเรื่องธรรมดาที่บางครั้งคนเราไม่อยากเห็นใครเด่นดังกว่า จึงต้องแสดงความสามารถและมั่นใจในสติปัญญาของตนเอง

    แต่บางครั้งการอ่อนน้อมถ่อมตน ยอมรับฟัง ก็จะช่วยเปิดมุมมองใหม่ ๆ ให้เราได้ฉุกคิด

    คนที่ฉลาดไปเสียทุกเรื่อง มักจะไม่สามารถเรียนรู้อะไรได้อีก

    โบราณจึงว่าไว้ ให้รู้จักทำเป็นโง่เสียบ้าง น้อมใจรับฟังผู้อื่นบ้าง อย่าทำตัวเป็นน้ำเต็มแก้ว เทน้ำลงไปก็ล้นออกหมด จนเหมือนอย่างที่กล่าวกันว่า

    โง่ไม่เป็น เป็นใหญ่ไม่ได้