การที่นักบุกเบิก นักริเริ่ม นักพัฒนาจะต้องเจ็บปวดบ้าง ก็ถือเป็นเรื่องปกติธรรมดา และเป็นความจริงอย่างหนึ่งในโลกของการทำงาน
คนทำงานหลายคนใฝ่ฝันเสมอว่า วันหนึ่งข้างหน้า เราจะต้องขึ้นเป็นผู้นำองค์กร บริหารคน บริหารหน่วยให้เจริญก้าวหน้า สร้างความเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งที่ดีขึ้น
แต่สิ่งที่ยากที่สุดของคนเป็นผู้นำ คือการสร้างความเปลี่ยนแปลง
เมื่อผู้นำเอ่ยปากว่าจะเปลี่ยนแปลงหรือสร้างสรรค์อะไรบางอย่าง ปัญหาแรกที่จะได้ยิน คือคำคัดค้านจากคนในที่ทำงาน "ของเก่าดีอยู่แล้ว หัวหน้าจะเปลี่ยนทำไม" หรือ "อย่างอื่นมีให้ทำตั้งเยอะ จะมาสนใจเรื่องนี้ทำไม" หรือ "เอางานเก่าให้รอดก่อนไหม หางานแปลก ๆ มาให้ทำอีกแล้ว"
การริเริ่มสร้างสรรค์ การบุกเบิก การเปลี่ยนแปลงมักจะถูกต่อต้านเสมอ ยิ่งถ้าไปกระทบผลประโยชน์ของผู้อื่นในองค์กรด้วยแล้ว ยิ่งจะถูกขัดขวาง ถูดตัดแข้งตัดขา ถึงขั้นเลื่อยขาเก้าอี้กันเลยก็มี
ปัญหาที่สอง คือด้วยความที่เป็นของใหม่ ปัญหาและอุปสรรคมากมายมักจะพบเจอได้ตลอดกระบวนการทำงาน ด้วยความที่ไม่เคยมีใครทำงานนั้น ไม่คุ้นชินกับแนวทางปฏิบัติ ความแปลกใหม่จึงเป็นอุปสรรคสำคัญในตัวของมันเอง ทำ
ให้ต้องพบคำวิจารณ์ เช่น "น่าจะทำอย่างนี้" "ทำไมท่านไม่ทำอย่างนั้น" "ก็บอกแล้วว่าไม่ได้ผลหรอก" ฯลฯ สารพัดที่จะบั่นทอนขวัญกำลังใจ
ปัญหาที่สาม คือถ้างานนั้นสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี แม้ตัวผู้นำจะได้เครดิตอยู่บ้าง แต่ก็อาจทำให้เกิดคู่แข่ง เกิดความอิจฉาริษยาในหน่วยงาน ผู้นำความสำเร็จจึงอาจจะต้องวางตัวให้ถูก อย่าให้คนหมั่นไส้เข้า เพราะอาจจะทำให้เกิดปัญหายิบย่อยตามมาอีก
ไม่ว่ามองไปทางไหน ผู้นำที่เป็นนักบุกเบิก ต้องพบกับความเจ็บปวด ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
ขงเบ้ง สมุหนายกของอาณาจักรจ๊กก๊ก นำกองทัพบุกขึ้นเหนือ เพื่อหวังรวบรวมแผ่นดินจีนให้เป็นปึกแผ่น ตามปณิธานของพระเจ้าเล่าปี่
 |
| ขงเบ้ง, สามก๊ก 2010 |
ทุกครั้งที่ขงเบ้งเตรียมยกทัพ ก็มักจะถูกเหล่าที่ปรึกษาขัดขวาง อ้างโชคชะตาฟ้าไม่อำนวย อ้างว่าบ้านเมืองขัดสนขาดแคลนงบประมาณ อ้างว่าการรวมแผ่นดินมิใช่สิ่งจำเป็น
การยกทัพไปรบของขงเบ้งแทบทุกครั้ง จึงมักมีอุปสรรคขวากหนาม ให้ขงเบ้งต้องเจ็บปวดอยู่เสมอ ทั้งการสูญเสียทหารเอก การถูกค่อนขอด การถูกทรยศหักหลัง ถูกปลดจากตำแหน่ง หรือแม้แต่การฝืนสังขารของตนเอง ออกรบจนป่วยตาย
การเป็นผู้บุกเบิก ริเริ่มทำอะไรบางอย่างนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะต้องเจอทั้งปัญหาจากทัศนคติ ปัญหาจากกระบวนการทำงาน รวมทั้งปัญหาอื่น ๆ ต่อเนื่องติดตามมา
ด้วยหน้าที่ ความรับผิดชอบของการเป็นผู้นำที่ดี การเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งที่ดีกว่า ในบางครั้ง ก็จำต้องพบกับความเจ็บปวด
การงานเริ่มต้น ย่อมมีความเสี่ยง ย่อมต้องยอมถูกเป็นเป้าให้คนวิพากษ์วิจารณ์ ย่อมต้องพร้อมรับความล้มเหลว ย่อมต้องฝ่าฟันกับทัศนคติของคนในหน่วยงาน
ดังนั้น การที่นักบุกเบิก นักริเริ่ม นักพัฒนาจะต้องเจ็บปวดบ้าง ก็ถือเป็นเรื่องปกติธรรมดา และเป็นความจริงอย่างหนึ่งในโลกของการทำงาน
ผู้นำที่แท้จริง ต้องไม่กลัวความเจ็บปวดและฝ่าฟันไปให้ได้
กรุณาแสดงความคิดเห็น