กลวิธีสังเกต ชนะ-แพ้ ของขงเบ้ง จุดตั้งต้นแห่งการรู้เขา-รู้เรา
"กลวิธีสังเกต ชนะ-แพ้ ของขงเบ้ง จุดตั้งต้นแห่งการรู้เขา-รู้เรา"
จูกัดเหลียง ขงเบ้ง ยอดนักการทหารการปกครอง สมุหนายกแห่งอาณาจักรจ๊ก เขียนตำราไว้บทหนึ่งว่าด้วยเรื่องเหตุแห่งแพ้ชนะ ให้เหล่าบรรดาแม่ทัพนายกองนำไปประกอบการพิจารณาก่อนออกรบ ว่ากองทัพของตนถึงพร้อมในปัจจัยของผู้ชนะหรือไม่ และยังมีข้อพกพร่องใดที่ตรงตามลักษณะของผู้แพ้ เพื่อที่จะได้แก้ไขปรับปรุงก่อนออกรบ
ตำราพิชัยสงครามของขงเบ้ง ได้กล่าวถึงความแตกต่างของ "ผู้ชนะ" และ "ผู้แพ้" เอาไว้อย่างกระทัดรัด ชัดเจนว่า
ผู้ชนะ (Winners)
- ให้ผู้มีคุณธรรมและความรู้ความสามารถอยู่เบื้องบน
- ให้ผู้ไร้คุณธรรมและความรู้ความสามารถอยู่เบื้องล่าง
- มีความสนิทสนมกลมเกลียวกัน ทั่วทั้งกองทัพ
- ผู้น้อยมีความเคารพยำเกรง และเคารพผู้ใหญ่
- ไพร่พลเชื่อฟัง ปฏิบัติตามคำสั่ง
- ปรึกษาหารือแต่เรื่องวีระอาจหาญ หนทางเอาชนะข้าศึก
- เปรียบเทียบแต่ความเก่งกล้ามีสง่า
- ยกย่องและตักเตือนกัน ด้วยระเบียบอาญาศึก
ผู้แพ้ (Losers)
- ทหารเกียจคร้าน เฉื่อยเนือย
- มีความหวาดผวาเป็นเนืองนิจ
- กองทัพไม่ตั้งอยู่ในกฎหมายแลสัจธรรม
- ไพร่พลไม่เกรงกลัวอาญาศึก
- ชอบปั้นเรื่องขึ้นข่มขู่ ให้เกรงกลัวข้าศึก
- พูดคุยแต่เรื่องหาผลประโยชน์ใส่ตัว
- กำชับแต่เรื่องรู้รักษาตัวรอด
- เผยแพร่แต่คำอกุศล
กรุณาแสดงความคิดเห็น