เรื่องจริงเรื่องแต่ง เรื่องจริงกับเท็จในสามก๊กนั้นมีอะไรบ้าง
ช่วงนี้ข่าวหนังสือพิมพ์และสื่อออนไลน์ หลายสำนักกำลังจับตาประเด็นคดีฆาตกรรมนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ที่เกาะเต่า จังหวัดสุราษฎร์ธานี เพราะนอกจากจะเป็นคดีสะเทือนขวัญ มีผลกระทบต่อภาพลักษณ์ของประเทศแล้ว การทำงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจก็เต็มไปด้วยข้อสงสัย“ความจริงนั้นเจ็บปวด แต่เย้ายวน ชวนค้นหา”
แพะชาวพม่า กับผู้มีอิทธิพลในท้องถิ่น คือสาเหตุหลักแห่งความน่าสงสัยทั้งปวง ที่ทำให้มีผู้ติดตามการทำงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจอย่างใกล้ชิด และทำให้ชื่อของเพจ “CSI LA” ซึ่งติดตามสืบคดีนี้อย่างใกล้ชิด โด่งดังขึ้นมาชั่วข้ามคืน
“CSI” เป็นชื่อละครโทรทัศน์แนวสืบสวนสอบสวนของสหรัฐอเมริกา ย่อมาจาก “Crime Scene Investigation” มีชื่อเรื่องในภาษาไทยว่า “ทีมปฏิบัติการล่าความจริง” หรือ “ไขคดีปริศนา” แต่เพจ “CSI LA” เขาตีความหมายใหม่ในแบบของเขาว่ามาจาก “Critical Thinking = คิดอย่างมีวิจารณญาณ, Skeptics = ช่างสงสัย, Investigation = สืบสวน และ LA=ลอสแองเจลลิส” ก็ว่ากันไปเข้าทีดี
 |
| ภาพหน้าปกของแฟนเพจ CSI LA เรียกร้องให้เลิกนำการเมืองมายุ่งเกี่ยวกับการสืบคดี เลิกแบ่งสีแบ่งฝ่าย |
คือหากสมมติให้บันทึกทางประวัติศาสตร์คือเรื่องจริงทั้งหมด 100% ในวรรณกรรมหรือหนังสือสามก๊กที่เราอ่านในปัจจุบัน จะมีมูลความจริงอยู่เพียง 70% ที่เหลืออีก 30% นั้นคือเรื่องแต่งเติมเสริมให้ได้อรรถรส
การหาความจริงจากเรื่องสามก๊ก จึงเป็นเรื่องที่น่าสนุกอยู่มิใช่น้อย และมีผู้รู้หลายท่านขุดคุ้ยมาให้เราได้อ่านอยู่เสมอ ทั้งอินเตอร์เน็ตและหนังสือแนววิเคราะห์เจาะลึกหลาย ๆ เล่ม อาทิเช่น “101 คำถามสามก๊ก” ของอาจารย์ถาวร สิกขโกศล และ “จดหมายเหตุสามก๊กฉบับเฉินโซ่ว” ของคุณยศไกร ส.ตันสกุล เป็นต้น
การได้อ่านสามก๊กโดยเปรียบเทียบทั้งฉบับประวัติศาสตร์และฉบับนิยาย แม้ไม่มีประโยชน์อะไรมากนักที่จะขุดคุ้ยหาความจริงในสมัยเกือบ 2,000 ปีที่แล้ว แต่ก็ช่วยเสริมสร้างจินตนาการความคิด ที่มาที่ไปของเหตุการณ์ต่าง ๆ ได้เป็นอย่างดี ว่าเหตุใด “หลอกว้านจง” ผู้เรียบเรียงวรรณกรรมสามก๊กในภาษาจีน จึงแต่งเติมเสริมแต่งเรื่องให้เกินเลยความเป็นจริง หรือเป็นเพียงเพราะต้องการทำให้ประวัติศาสตร์อันน่าเบื่อ กลายเป็นเรื่องน่าสนใจ ...
เพื่อให้เข้ากับคอนเซ็ปต์ของ CSI “ทีมปฏิบัติการล่าความจริง” เรามา “ไขคดีปริศนา” กันดูเล่น ๆ ว่าเรื่องจริงกับเท็จในสามก๊กนั้นมีอะไรบ้าง
เรื่องจริงเรื่องแต่งในสามก๊ก
- คำสาบานในสวนดอกท้อ : เป็นเรื่องแต่ง เพราะไม่มีบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ ซึ่งระบุแต่เพียงว่า ทั้งสามสนิทสนมกันมากและนอนร่วมเตียงเดียวกัน
- เตียวหุยโบยผู้ตรวจราชการแผ่นดิน : ความจริงคือเล่าปี่เป็นผู้โบย โดยลากผู้ตรวจราชการออกมาจากห้อง มัดไว้กับต้นไม้ แล้วโบยตีมากกว่า 100 ครั้ง
- โจโฉมอบมีดให้ตั๋งโต๊ะ : ความจริงคือไม่ได้มอบ และไม่มีการลอบสังหารใด ๆ ทั้งสิ้น โจโฉหนีกลับบ้านเกิดไปเฉย ๆ เพราะไม่ต้องการรับราชการกับตั๋งโต๊ะ
- โจโฉถูกจับกุมโดยตันก๋ง : โจโฉหนีราชการและถูกจับโดยเจ้าหน้าที่(ไม่ระบุนาม) และถูกปล่อยตัวไป ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับตันก๋งเลย
- โจโฉสังหารแปะเฉีย : ในบันทึกหลายฉบับได้ระบุว่าระหว่างการหลบหนี โจโฉได้แวะพักที่บ้านของแปะเฉียซึ่งขณะนั้นไม่อยู่บ้าน และได้สังหารคนใจบ้านจริง ตามมูลเหตุต่าง ๆ กัน เช่นคนในบ้านคิดปล้นโจโฉ คนในบ้านคิดจับโจโฉ และโจโฉได้ยินเสียงมีดจึงคิดระแวงและสังหารคนในบ้านก่อน
- กวนอูสังหารฮัวหยง : ในประวัติศาสตร์บันทึกว่า ซุนเกี๋ยนเป็นผู้สังหารฮัวหยง
- วีรกรรมที่ด่านเฮาโลก๋วน : ไม่มีวีรกรรมสามพี่น้องรุมรบลิโป้ มีบันทึกแต่เพียงการรบระหว่างกองกำลังของตั๋งโต๊ะกับกองกำลังของซุนเกี๋ยน ที่ซุนเกี๋ยนสามารถเอาชนะลิโป้ได้ถึงสองครั้ง
- ศึกเมืองเอ๊งหยง : ตั๋งโต๊ะเผาเมืองหลวงจะย้ายราชธานีไปเมืองเตียงอัน โจโฉจึงยกทัพติดตามแต่ถูกซีเอ๋งตีจนแตกพ่าย เมื่อโจโฉหนีไปแล้วซีเอ๋งจึงยกทัพกลับเมืองไปเอง แฮหัวตุ้นสังหารไม่ได้สังหารซีเอ๋งอย่างในนิยาย
- ลิโป้กับเตียวเสี้ยน : ลิโป้ทะเลาะกับตั๋งโต๊ะเพราะเรื่องนางสนมจริง แต่ก็ไม่ได้มีการระบุนามไว้ว่านางชื่อเตียวเสี้ยน
- แฮหัวตุ้นกลืนลูกตา : ในประวัติศาสตร์ระบุแต่เพียงว่าแฮหัวตุ้นถูกยิงที่ตาข้างซ้าย ไม่มีการกล่าวถึงการกลืนกินลูกตาแต่อย่างใด รวมทั้งระบุว่าแฮหัวตุ้นถูกล้อเลียนว่า “แฮหัวตาบอด” ทำให้เขาโกรธมาก ถึงกับขว้างกระจกลงบนพื้นเลยทีเดียว
- ลิโป้ถูกจับ : โฮ่วฮั่นซู พงศาวดารราชวงศ์ฮั่นยุคหลังได้ระบุว่าก่อนที่ลิโป้จะยอมแพ้ให้กับโจโฉ เขาเสนอให้ลูกน้องตัดศีรษะของเขาไปสวามิภักดิ์กับโจโฉ แต่ลูกน้องของเขาไม่ทำ จะขอยอมแพ้ไปด้วยกัน ลิโป้จึงไม่ได้หลับแล้วถูกจับมัดอย่างในนิยาย
- เตียวเลี้ยวด่าลิโป้ : ไม่มีจริงเพราะเตียวเลี้ยวนำกำลังเข้ามาขอสวามิภักดิ์ต่อโจโฉเอง และได้รับตำแหน่งเป็นนายพล
- สัญญาสามข้อของกวนอู : กวนอูถูกล้อมจับและส่งตัวไปยังเมืองฮูโต๋ โจโฉจึงแต่งตั้งให้เป็นนายพลและดูแลอย่างดี ไม่ได้มีเงื่อนไขอันสลับซับซ้อนอย่างในนิยาย
- งันเหลียงบุนทิว : มีเพียงงันเหลียงเท่านั้นที่ถูกกวนอูสังหาร ส่วนบุนทิวนั้นตายระหว่างการชุลมุนในการปะทะกันกับกองทหารของโจโฉ
- ฝ่าห้าด่านสังหารหกขุนพล : กวนอูตีจากโจโฉเมื่อทราบข่าวว่าเล่าปี่ยังมีชีวิตอยู่ แต่เรื่องฝ่าด่านและสังหารขุนพลคนแล้วคนเล่านั้น ไม่มีบันทึกหลักฐานแต่อย่างใด
- กวนอูสังหารซัวหยง : ในนิยาย กวนอูสังหารซัวหยง ขุนพลของโจโฉที่ไล่ตามมา เพื่อแสดงตนต่อเตียวหุยว่ายังมีใจให้กับเล่าปี่ แต่ในจดหมายเหตุสามก๊กระบุว่า ซัวหยงถูกเล่าปี่ที่ในขณะนั้นอยู่กับอ้วนเสี้ยวสังหารไปก่อนหน้านี้แล้ว
- อุบายยึดเลียวตั๋งของกุยแก : ก่อนกุยแกตายได้เขียนจดหมายวางอุบายให้โจโฉว่าไม่ต้องยกทัพไปตีเลียวตั๋ง เพราะกองซุนของจะตัดศีรษะพี่น้องตระกูลอ้วนมาสวามิภักดิ์เอง แต่เหตุการณ์นี้มีแต่ในนิยายเท่านั้น
- เล่าปี่ทะยานม้าข้ามน้ำตันเข : แม้เล่าเปียวกับเล่าปี่จะแคลงใจกันอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ถึงขนาดจะฆ่าแกงกันอย่างในนิยาย เพราะในประวัติศาสตร์ไม่มีบันทึกเกี่ยวกับความขัดแย้งของทั้งสอง เหตุการณ์ที่เล่าปี่ขี่ม้าเต็กเลากระโจนข้ามลำธารจึงไม่มีจริง
- ชีซี : ในประวัติศาสตร์เล่าปี่มีทั้งชีซีและขงเบ้งอยู่ในสังกัด จนเมื่อโจโฉบุกเกงจิ๋ว เล่าปี่ต้องอพยพชาวเมืองหนี แม่ของชีซีจึงถูกจับ ณ ตอนนั้น ชีซีจึงต้องลาเล่าปี่ไปอยู่กับโจโฉ และชีซีก็รับราชการอยู่ในเมืองหลวงเรื่อยมาจนถึงรัชสมัยของโจยอย
- เยือนกระท่อมหญ้าสามครา : บันทึกทางประวัติศาสตร์แบ่งเป็นสองแนวทาง คือมีทั้งเล่าปี่ไปเยือนกระท่อมของขงเบ้งสามครั้ง และขงเบ้งเป็นฝ่ายมาหาเล่าปี่เอง แต่ก็ไม่มีเรื่องจำพวกขงเบ้งไม่อยู่บ้านหรือแกล้งหลับอย่างในนิยาย
- เผาทัพแฮหัวตุ้นที่ทุ่งพกบ๋อง : ในนิยายว่าเป็นอุบายของขงเบ้ง แต่ในบันทึกทางประวัติศาสตร์กลับเป็นอุบายของเล่าปี่ ที่เผาค่ายแล้วแกล้งถอยทัพ ล่อให้แฮหัวตุ้นมาติดกับดัก
- จูล่งฝ่าทัพรับอาเต๊า : บิฮูหยินไม่ได้โดดบ่อน้ำตาย นางอยู่รอดปลอดภัย ส่วนเล่าปี่ก็ไม่ได้โยนอาเต๊าซื้อใจจูล่ง แต่เป็นการโยนอาวุธลงพื้นพร้อมกับร้องว่า “จูล่งไม่มีวันทิ้งเรา” เมื่อมีผู้รายงานว่าเห็นจูล่งไปเข้าพวกกับศัตรู
- เตียวหุยบนสะพานเตียงปันเกี้ยว : เตียวหุยพังสะพานแล้วจึงยืนอยู่พร้อมกับทหารของตน 20 นาย ร้องตวาดกองทหารของโจโฉไม่ให้ไล่ตามจริง ไม่ได้ยืนบนสะพานคนเดียว ทำอุบายฝุ่นฟุ้ง หรือคำรามจนทหารตกม้าตายแต่อย่างใด
- ขงเบ้งโต้คารมกับปวงปราชญ์กังตั๋ง : มีบันทึกแต่เพียงว่าขงเบ้งเข้าพบซุนกวน ไม่ได้มีเวทีโต้คารมแบบในนิยายเลย
- ปราสาทนกยูงทองแดง : ปราสาทนี้สร้างขึ้นในฤดูหนาวของปี ค.ศ.210 หลังศึกเซ็กเพ็กประมาณสามปี ส่วนกลอนของโจสิดก็เขียนในปี ค.ศ.212 เพราะฉะนั้น อุบายยั่วจิวยี่ให้รบของขงเบ้งจึงไม่มีจริง
- จิวยี่ซ้อนกลเจียวก้าน : โจโฉส่งเจียวก้านมาเกลี้ยกล่อมจิวยี่จริง แต่ก็มิได้มีการซ้อนกล เล่นเกมสายลับซ้อนอย่างในนิยาย ทั้งจิวยี่และเจียวก้านต่างนับถือซึ่งกันและกัน เจียวก้านยังยกย่องจิวยี่ให้โจโฉฟังอีกด้วยว่า “น้ำใจจิวยี่กว้างใหญ่เหลือคณานับ ไม่อาจสรรหาถ้อยคำใดมาอธิบายได้”
- เรือฟางยืมเกาทัณฑ์ : ไม่มีบันทึกว่าเป็นอุบายของขงเบ้ง แต่ที่ใกล้เคียงที่สุดเป็นเหตุการณ์ที่ซุนกวนล่องเรือไปสอดแนมค่ายของโจโฉ โจโฉจึงสั่งให้ยิงเกาทัณฑ์ใส่จนเรือเอียง ซุนกวนจึงสั่งให้หันเรือกลับอีกข้าง เมื่อเรือถูกยิงทั้งสองกราบจนสมดุล สามารถหนีกลับค่ายได้อย่างปลอดภัย
- อุบายเจ็บกายของอุยกาย : อุยกายแกล้งยอมสวามิภักดิ์ต่อโจโฉรวมทั้งใช้เรือไฟโจมตีกองทัพเรือของโจโฉจริง แต่ไม่มีบันทึกเรื่องของอุบายทุกข์กาย ยอมถูกโบยตีก่อนแต่อย่างใด
- กลผูกเรือของบังทอง : มีแต่ในนิยายเท่านั้นที่บังทองไปหลอกโจโฉให้ผูกเรือถึงค่าย เพราะในบันทึกทางประวัติศาสตร์บังทองเริ่มต้นจากการเป็นเพียงที่ปรึกษาของจิวยี่ เมื่อจิวยี่ตายจึงไปอยู่กับเล่าปี่ แต่ก็ไม่มีบทบาทพิเศษใด ๆ จนโลซกและขงเบ้งต้องแนะนำให้เล่าปี่รู้ว่าบังทองมีความสามารถมากกว่าที่เห็น
- ขงเบ้งเรียกลมบูรพา : ไม่มีเอกสารใดบันทึกไว้
- กวนอูปล่อยโจโฉที่ตำบลฮัวหยง : โจโฉแตกทัพพ่ายหนีมาทางตำบลฮัวหยงจริง แต่ในหลักฐานทางประวัติศาสตร์ระบุแต่เพียงความยากลำบากของภูมิประเทศ ที่เป็นดินโคลน ทหารของโจโฉต้องขนฟางไม้มาทำทางเดิน บ้างติดโคลนตายก็มี โจโฉหัวเราะเมื่อนึกขึ้นว่าเล่าปี่ปัญญาน้อย ไม่ได้จุดไฟเผาที่นี่ เขาจึงหนีรอดไปได้สำเร็จ
- ไทสูจู้ตาย : ในวรรณกรรมไทสูจู้ถูกเกาทัณฑ์ในการรบกับเตียวเลี้ยวเมื่อครั้งศึกเมืองหับป๋าเป็นเหตุให้เสียชีวิตในเวลาต่อมา แต่ในประวัติศาสตร์ไทสูจู้เสียชีวิตในปี ค.ศ.206 คือ 2 ปีก่อนหน้านี้ ส่วนสาเหตุการตาย ไม่ได้ระบุไว้
- ศึกเมืองเตียงสา : ฮันเหียนเจ้าเมืองเตียงสายอมแพ้ให้กับเล่าปี่เอง ไม่ได้ถูกอุยเอี๋ยนสังหารแล้วยกเมืองให้เล่าปี่แต่อย่างใด
- การแต่งงานกับซุนฮูหยิน : เล่าปี่ได้เมืองเกงจิ๋ว ซุนกวนยำเกรงจึงส่งน้องสาวให้เป็นภรรยา เล่าปี่ไม่ได้เดินทางไปที่กังตั๋งอย่างในนิยาย ส่วนที่ใกล้เคียงที่สุดคือแผนของจิวยี่ที่จะลวงเล่าปี่มาเสวยสุขในแผ่นดินกังตั๋ง แต่ซุนกวนไม่เห็นด้วย แผนนี้จึงล้มเลิกไป
- จิวยี่ตาย : จิวยี่ป่วยตายเองระหว่างที่เตรียมการบุกตีเสฉวนและฮันต๋ง ไม่ได้ถูกขงเบ้งยั่วให้โกรธจนกระอักเลือดตาย
- พิชัยสงครามโจโฉ : โจโฉเผาทำลายทิ้งเพราะเอียวสงท่องจำได้หมด แต่ในประวัติศาสตร์ตำราเล่มนี้มีอยู่จริง และเพราะเจ้าถังไท่จงยังได้ใช้ปรึกษาการศึกกับหลี่จิ้งด้วย
- ม้าเฉียวก่อกบฏ : ศึกตงก๋วน ในนิยายม้าเฉียวออกรบกับโจโฉเพื่อแก้แค้นแทนบิดา ม้าเท้งที่ถูกลวงไปประหาร แต่ในประวัติศาสตร์ ม้าเฉียวก่อการกบฏต่อราชสำนักก่อน จึงเป็นเหตุให้บิดาที่อยู่ในเมืองหลวงถูกประหารชีวิต
- ม้าเฉียวประลองกำลังกับเคาทู : ในนิยายทั้งสองรบกันหามรุ่งหามค่ำ เคาทูต้องถอดเกราะรบ แต่ในประวัติศาสตร์ไม่มีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น เพราะเมื่อม้าเฉียวเผชิญหน้ากับโจโฉซึ่งมีเคาทูเป็นองครักษ์ ม้าเฉียวไม่กล้าออกม้าเข้าไปจับตัวโจโฉตามแผนที่คิดไว้ ด้วยเกรงฝีมือเคาทู
- บังทองตาย : ในนิยายคือเรื่องดราม่า ตั้งแต่เล่าปี่ให้ม้าเต็กเลา รวมถึงเนินหงส์ร่วง เพราะในประวัติศาสตร์บังทองตายด้วยเกาทัณฑ์ขณะที่กำลังบุกโจมตีเมืองลั่ว เมืองด่านทางตอนเหนือของนครเซงโต๋
- ม้าเฉียวรบเตียวหุย : ในนิยายทั้งสองประลองกำลังกันถึง 200 เพลงที่ด่านแฮบังก๋วน แต่ในเรื่องจริง ม้าเฉียวเป็นผู้เขียนจดหมายขอยอมสวามิภักดิ์ต่อเล่าปี่เอง ไม่ได้รบกันอย่างเอิกเกริกเลย
- กวนอูถือกระบี่ไปงานเลี้ยงเพียงคนเดียว : จดหมายเหตุสามก๊กระบุว่ากวนอูและโลซกได้เจรจาเรื่องการแบ่งเมืองเกงจิ๋งจริง แต่ระหว่างการเจรจานั้น อยู่ท่ามกลางนายทหารของทั้งสองฝ่าย และมีกองทหารตั้งอยู่ไม่ไกล
- หมอฮัวโต๋ขูดกระดูกรักษากวนอู : สันนิษฐานกันว่าหมอฮัวโต๋เสียชีวิตในปี ค.ศ. 208 นับเป็นเวลา 11 ปีก่อนการรบที่เมืองอ้วนเสียจะเกิดขึ้น การขูดกระดูกกวนอูจึงอาจจะเป็นผลงานของหมอท่านอื่น
- ลิบองตาย : ลิบองป่วยตายอย่างเงียบสงบ ไม่ได้ถูกผีกวนอูเข้าสิงจนตายย่างในนิยาย
- ผีกวนอูทวงศีรษะ : ในนิยายเล่าว่าวิญญาณกวนอูไปร้องหาศีรษะที่วัดของหลวงจีนเภาเจ๋ง ตีนเขาจวนหยกสัน วัดแห่งนี้มีชื่อว่าวัด อวี่ฉวน (Yuquan Temple ,玉泉寺) แต่ในเรื่องจริงวัดแห่งนี้เริ่มสร้างขึ้นในปีสุดท้ายของราชวงศ์ฮั่น และไปแล้วเสร็จในสมัยราชวงศ์สุย
- โจโฉตาย : บางหลักฐานเล่าเหมือนในนิยายว่าโจโฉเจออาถรรพ์จากการตัดต้นไม้ทำให้ล้มป่วยลง แต่เรื่องหมอฮัวโต๋จะผ่ากะโหลกรักษาโรคให้โจโฉนั้น คล้ายกับกรณีขูดกระดูกกวนอู เพราะหมอฮัวโต๋ตายไปก่อนหน้านั้นนานแล้ว โดยมีหลักฐานว่า โจโฉสั่งประหารชีวิตหมอฮัวโต๋เพราะไม่ยอมรักษาโรคให้ตน แต่ต่อมาภายหลังนึกเสียดาย เมื่อโจชง ลูกชายคนโปรดล้มป่วยจนเสียชีวิต ในปี ค.ศ.208 เพราะโจโฉเชื่อว่าถ้าหมอฮัวโต๋ยังอยู่หมอคนนี้จะช่วยชีวิตลูกชายเขาได้
- เล่าปี่ยกทัพแก้แค้นแทนน้องชาย : ในวรรณกรรมเล่าปี่ยกทัพบุกเมืองง่อด้วยกำลังพลมากถึง 750,000 คน แต่ในประวัติศาสตร์ระบุว่ามีทหารจากเมืองจกประมาณ 43,000 คน รวมกับชนเผ่าต่าง ๆ อีกหลายหมื่น รวมแล้วประมาณ 100,000 คนเศษ ๆ เท่านั้น
- คัดค้านศึกอิเหลง : ก่อนศึกแก้แค้นแทนน้องชายของเล่าปี่จะเกิดขึ้น มีเพียงจูล่ง และจินปิดเท่านั้นที่ออกมาคัดค้าน ไม่มีบันทึกว่าขงเบ้งก็คัดค้านแต่อย่างใด
- ฮองตงตาย : ในนิยายฮองตงได้ร่วมทัพไปรวบกับซุนกวนแล้วถูกเกาทัณฑ์เสียชีวิต แต่ในบันทึกทางประวัติศาสตร์นั้น เขาตายตั้งแต่ศึกฮันต๋งแล้ว ส่วนสาเหตุการตายไม่ได้ระบุ
- กวนหินสังหารพัวเจี้ยง : ในนิยายกวนหินตัดหัวพัวเจี้ยงมาเซ่นไหว้วิญญาณกวนอู แต่ในเรื่องจริง พัวเจี้ยงตายหลังจากศึกครั้งนี้ถึง 10 ปี ส่วนกวนหินมีประวัติแต่เพียงว่าเป็นข้าราชการอยู่ในที่ว่าการเมืองตั้งแต่วัยรุ่น(อายุประมาณ 19 ปี) แต่อายุสั้นตายหลังจากทำงานได้เพียง 2-3 ปีเท่านั้น
- จูล่งสังหารจูเหียน : เล่าปี่แตกพ่าย จูล่งมาช่วยได้ทันและสังหารจูเหียน แม่ทัพฝ่ายง่อที่ไล่ติดตามมา แต่ในประวัติศาสตร์ จูเหียนตายในปี ค.ศ. 249 ด้วยอายุ 68 ปี หรือหลังเหตุการณ์ศึกอิเหลงนี้ถึง 27 ปี ส่วนจูล่งนั้นตายในปี ค.ศ.229 ตายก่อนจูเหียนเสียอีก
- ซุนฮูหยินตาย : ในวรรณกรรม ซุนฮูหยินโดดแม่น้ำแยงซี เมื่อทราบข่าวว่าเล่าปี่เสียชีวิต แต่ในประวัติศาสตร์ไม่ได้กล่าวถึงเหตุการณ์นี้ไว้เลย
- ลกซุนถูกค่ายกลขงเบ้งที่อิปักโป้ : ลกซุนไล่ตามเล่าปี่มา แต่ถูกค่ายกลของขงเบ้งทำให้ไม่สามารถไล่ตามได้อีกต่อไป แต่ในประวัติศาสตร์ ลกซุนเลิกติดตามเล่าปี่เพราะเกรงว่าโจผีกำลังจะบุกตีเมืองง่อ ซึ่งในเวลาต่อมาโจผีก็ยกทัพมาถึงสามทางจริง ๆ
- เตียวเลี้ยวตาย : โจผียกทัพตีเมืองง่อแต่พลาดท่าเสียที ส่วนเตียวเลี้ยวถูกเตงฮองยิงที่บั้นเอว เสียชีวิตในเวลาต่อมา แต่ในประวัติศาสตร์เตียวเลี้ยวป่วยตั้งแต่ก่อนทำศึก แต่ก็ยังฝืนออกรบและป่วยตายไปเอง ไม่ได้ถูกยิง
- เจ็ดจับเจ็ดปล่อยเบ้งเฮ็ก : มีบันทึกว่าเหตุการณ์นี้มีจริง แต่ไม่ระบุว่ามีรายละเอียดอย่างไร รวมทั้งตัวละครที่เกี่ยวข้องอย่าง งากฟัน, นางจกหยง,เบ้งฮิว และบกลกไต้อ๋อง ล้วนเป็นตัวละครที่แต่งเติมขึ้นทั้งสิ้น
- กบฏเบ้งตัด ณ เมืองซินเสีย : ไม่มีประวัติศาสตร์เล่มใดบันทึกว่าซิหลงยกทัพไปปราบเบ้งตัดและตายเพราะถูกยิงที่หน้าผาก รวมทั้งซินต๋ำกับซินหงีก็ไม่ได้มีส่วนร่วมในการก่อกบฏครั้งนี้ด้วย
- กลเมืองร้างของขงเบ้ง : นักประวัติศาสตร์จีนหลายท่านลงความเห็นในทำนองเดียวกันว่านี่เป็นเรื่องแต่ง เพราะเนื้อหามีความขัดแย้งจากความเป็นจริงหลายส่วน ศึกเกเต๋งอันเป็นเหตุของกลเมืองร้างเกิดขึ้นในปี ค.ศ. 228 ซึ่งในปีนั้นสุมาอี้เพิ่งทำศึกปราบกบฏเบ้งตัดเสร็จ และเข้าไปพำนักอยู่ในเมืองลกเอี๋ยง กว่าสุมาอี้จะได้เผชิญหน้าขงเบ้งก็คือปี ค.ศ.230 หรือ 2 ปีหลังจากนั้น
- ฯลฯ อีกมากมาย ไม่อาจสรุปไว้หมดสิ้น
 |
| ขงเบ้ง คือตัวละครหนึ่งที่ถูก "ความจริง" เล่นงานมากที่สุด |
"หัวใจสลาย" ที่เหตุการณ์ประทับใจในวรรณกรรมหลายห้วง ถูกทำลายยับเพราะ “ความจริง”
กระนั้นก็เอาเถิด ... เราจะ “ปฏิบัติการล่าความจริง” และ “ไขคดีปริศนา” เหล่านี้ให้กระจ่างชัดได้อย่างไร ในเมื่อตัวเราไม่ได้อยู่ในสถานการณ์นั้น ตาก็ไม่ได้เห็น หูก็ไม่ได้ฟัง สัมผัสก็ไม่ได้รับรู้ ได้แต่คิดวิเคราะห์คาดเดากันไปเองตามกำลังสติปัญญา
ประวัติศาสตร์มันจึงเปลี่ยนแปลงได้เรื่อย ๆ ตามหลักฐานที่ค้นพบ หักล้าง และคัดคานตัวมันเองอยู่เสมอ.... เป็นจริงได้แค่เพียงชั่วเวลาหนึ่ง สักพักก็กลายเป็นเท็จ แล้วมีความจริงชุดใหม่มาแทนที่
อีกทั้งเมื่อศึกษาที่มาที่ไปของหลักฐานทางประวัติศาสตร์ ที่เราเชื่อกันว่าคือ “ความจริง” ก็ยิ่งไม่อยากปักใจเชื่อ เพราะเอกสารเหล่านี้ มีอิทธิพลของ “การเมือง” อยู่เบื้องหลังมิใช่น้อย
สิ่งใดก็ตามที่มี “การเมือง” มาเกี่ยวข้อง ความน่าเชื่อถือก็ดูจะลดลงไปกว่าครึ่ง
ว่าแล้วก็ขอตัวไปช่วยลุ้นเพจ “CSI LA” ให้หลบเลี่ยง “การเมือง” และตามจับคนร้ายกันต่อ เพราะอย่างไรเสีย คนเราก็รักและอยากรู้ความจริง แม้ความจริงบางอย่างจะทำให้เราและประเทศชาติ “เจ็บปวด” ก็ตามที ......
เว็บไซต์ที่เกี่ยวข้อง
