คำคม ลกซุน

ประวัติย่อ คารมและคำคมของลกซุน

ประวัติย่อของลกซุน

     ลกซุน (Lu Xun, 陸遜) แม่ทัพคนสำคัญอีกคนของง่อก๊ก ผู้แสดงบทบาทในการเผาทัพของเล่าปี่จนย่อยยับในศึกที่เรียกว่า ศึกอิเหลง ด้วยวัยเพียง 29 ปี และเล่าปี่เกือบเอาชีวิตไม่รอด จนกระทั่งต้องหนีซมซานไปยังเมืองเป้งเต้และตรอมใจตายในที่สุด

     ลกซุนมีชื่อรองว่า "ป๋อเหยียน" (伯言) เป็นคนกำพร้าบิดาตั้งแต่เด็ก ทำให้ต้องไปอาศัยอยู่กับลกคัง เจ้าเมืองโลกั๋ง ผู้เป็นลุง ต่อมาอ้วนสุดขอยืมเสบียงจากลกคังแล้ว ลกคังไม่ยินยอม ทำให้อ้วนสุดสั่งให้ซุนเซ็กโจมตีลกคัง ลกคังจึงส่งลกซุน และครอบครัวมารับภัยที่กังตั๋ง

     ต่อมาลกซุนได้รับราชการกับง่อก๊ก โดยเริ่มต้นเป็นเสมียนในกองทัพของซุนกวน ลกซุนเป็นขุนนางบัณฑิต ที่มีความสามารถ โดยเฉพาะเรื่องการศึกการสงคราม ชำนาญในพิชัยสงครามอย่างยอดเยี่ยม ปกครองเมืองที่ได้รับมอบหมาย และปราบกบฏหลายครั้ง จนซุนกวนชื่นชอบในความสามารถ เลื่อนตำแหน่งให้หลายครั้ง และให้แต่งงานกับบุตรสาวซุนเซ็ก หลานสาวของตน

     ลกซุนเป็นผู้หนึ่งที่สนับสนุน และมีส่วนสำคัญในแผนการยึดเกงจิ๋วของลิบอง ซึ่งแม้เป็นการออกศึกใหญ่ครั้งแรกของลกซุน ก็สามารถลวงกวนอู (ซึ่งเป็นเจ้าเมืองเกงจิ๋วในขณะนั้น) ให้ตายใจ แล้วเข้ายึดเกงจิ๋วไว้ได้ เป็นเหตุให้กวนอูถูกจับประหารชีวิต

     ต่อมาได้จัดทัพป้องกันเล่าปี่ ซึ่งยกทัพมาแก้แค้นให้กวนอูในศึกอิเหลง (เตียวหุยถูกลอบ สังหารขณะเตรียมทัพ) ลกซุนใช้ยุทธวิธีเผาค่ายเล่าปี่จนย่อยยับ ท้ายที่สุดพระเจ้าเล่าปี่ หนีไปสิ้นพระชนม์ที่เมืองเป้กเต้ ต่อมาลกซุนไล่ติดตามเล่าปี่ ขงเบ้งรีบรุด มาจากเสฉวนเพื่อแก้สถานการณ์ และทำให้ลกซุนต้องเข้าไปติดในกองหินค่ายกลที่ขงเบ้งสร้างไว้ก่อนหน้านี้ ลกซุนหาทางออกไม่ได้ แต่ได้ฮองเส็งหงัน พ่อตาของขงเบ้งผ่านมาและเปิดเผยว่า ขงเบ้งเคยบอกก่อนหน้านี้ว่า ต่อไปจะมีแม่ทัพง่อก๊กหลงเข้ามาในนี้ ขออย่าได้ช่วย แต่ครั้งนี้ฮองเส็งหงันได้พาลกซุนออกมาอย่างปลอดภัย ลุกซุนจึงเลิกทัพกลับกังตั๋ง

     ลกซุนมีผลงานมากมาย สุดท้ายขัดแย้งกับซุนกวน เพราะสนับสนุนรัชทายาทซุนโห ต้องการให้ซุนกวนแต่งตั้งอย่างแน่นอน ทำให้ซุนป๋าลูกของซุนกวนอีกคนไม่พอใจ ใส่ร้ายลกซุนมากมาย จนทำให้ซุนกวนปลดจากตำแหน่ง และส่งคนมาตำหนิ ทำให้ลกซุนโกรธและเสียใจจนตาย

คำคม ลกซุน

• “คนทั้งปวงไม่รู้ในการศึก พระเจ้าเล่าปี่มีความคิดมาก แล้วกำลังศึกยกหนักหักมา จะเข้ารับหน้าเหมือนหักไฟหัวลมจะได้หรือ บัดนี้เหือดแล้วจึงยกถอยไป ฝ่ายทหารทั้งปวงก็จะเลินเล่อไว้ใจว่ามาครั้งไรมิได้รบ ก็จะเที่ยวซุกซนหลับนอน หาที่สบายกระจัดกระจายกันอยู่ เราคอยดูได้ท่วงที แล้วจะตีหักตะบึงเข้าไปเห็นจะได้โดยง่าย”
• “ประเพณีรบศึกหรือจะไม่ตาย แต่ผู้มีความคิดย่อมเสียน้อยได้มาก ประการหนึ่งขงเบ้งผู้มีปัญญาก็มิได้มาด้วยเล่าปี่ เหมือนเทพดาให้ช่องจะช่วยชูเรา ให้รุ่งเรืองในพระเจ้าซุนกวน”
• “เราไม่เอาโทษ เราแกล้งให้ไปทั้งนี้หวังจะดูกำลังเล่ห์กล พระเจ้าเล่าปี่ก็ได้เห็นแล้ว อย่าวิตกเลย เราจะตีให้แตกไปจงได้” 
• “พระเจ้าซุนกวนให้อาญาสิทธิ์ แลกระบี่เรามาบังคับบัญชานายทัพนายกองทั้งปวง ผู้ใดทำดีก็จะให้ความชอบ ผู้ใดทำผิดก็จะทำโทษตามผิด ถ้าเห็นประการใดก็ให้ทักท้วงเถิด เรามิได้ถือ”
• “พระเจ้าเล่าเสี้ยน มาเป็นไมตรีด้วยทั้งนี้ ก็เพราะความคิดของขงเบ้ง กลัวสุมาอี้ จึงมาเป็นไมตรีด้วย การของเราก็จะให้ได้ ทางไมตรีก็มิให้เสีย”