เทียบฝีมือห้าทหารเสือ

ห้าทหารเสือ (Five Tiger Generals, 五虎將) หรือ ห้าทหารเสือแห่งจ๊กก๊ก เป็นตำแหน่งเรียกขานขุนพลเอก ผู้มีฝีมือเก่งกาจ เป็นที่เลื่องลือกล่าวขานทั่วทั้งแผ่นดิน ซึ่งพระเจ้าเล่าปี่ได้แต่งตั้งให้กับ กวนอู, เตียวหุย, จูล่ง, ม้าเฉียว และฮองตง เมื่อครั้งได้ครองเมืองเสฉวนและสถาปนาตนเองขึ้นเป็นพระเจ้าฮันต๋ง ซึ่งทหารเสือแต่ละคนนั้นก็มีฝีมือเก่งกาจสมคำล่ำลือ และเป็นปัญหาตามมาว่า ในกลุ่มทหารเสือ 5 คนต่อไปนี้ ...ใครเก่งที่สุด ?

     ห้าทหารเสือ (Five Tiger Generals, 五虎將) หรือ ห้าทหารเสือแห่งจ๊กก๊ก เป็นตำแหน่งเรียกขานขุนพลเอก ผู้มีฝีมือเก่งกาจ เป็นที่เลื่องลือกล่าวขานทั่วทั้งแผ่นดิน ซึ่งพระเจ้าเล่าปี่ได้แต่งตั้งให้กับ กวนอู, เตียวหุย, จูล่ง, ม้าเฉียว และฮองตง เมื่อครั้งได้ครองเมืองเสฉวนและสถาปนาตนเองขึ้นเป็นพระเจ้าฮันต๋ง ซึ่งทหารเสือแต่ละคนนั้นก็มีฝีมือเก่งกาจสมคำล่ำลือ และเป็นปัญหาตามมาว่า ในกลุ่มทหารเสือ 5 คนต่อไปนี้ ...ใครเก่งที่สุด ?

กวนอู

     กวนอูสามารถตัดศีรษะของยอดขุนพลอย่างฮัวหยงโดยที่สุรายังไม่หายอุ่น สังหารงันเหลียง บุนทิว สองทหารเอกของอ้วนเสียวได้ในการประมือเพียงไม่กี่เพลง แต่กระนั้นก็ไม่อาจเอาชนะทหารเอกของอ้วนสุดอย่างกีเหลงได้ใน 30 เพลง (เตียวหุยชนะได้ใน 10 เพลง) จุดเด่นในการรบของกวนอูคือความเข้มแข็ง ดุดัน และความสุขุมในการรบ ประกอบกับการมีร่างกายกำยำ การใช้ง้าวที่มีน้ำหนักมากถึง 82 ชั่งเป็นอาวุธ แสดงว่ากวนอูเป็นนักรบที่แข็งแรงมาก แต่กระนั้นกวนอูก็ประมาทอยู่บ่อยครั้ง ทำให้ได้รับบาดเจ็บอยู่เสมอ ... คนในยุคหลัง นอกจากจะยกย่องให้กวนอูเป็นเทพเจ้าแห่งความซื่อสัตย์แล้ว บางคนยังยกให้เป็นเทพเจ้าแห่งสงครามด้วย ถ้าไม่รบเก่งจริงคงไม่ได้รับการยกย่องขนาดนี้

เตียวหุย

     เตียวหุย มีฝีมือการรบเข้มแข็งดุดัน เคยประมือกับลิโป้แบบตัวต่อตัวที่เมืองเสียวพ่ายได้ 100 เพลง ไม่แพ้ รบกับม้าเฉียว ทั้งวันทั้งคืนหลายร้อยเพลงไม่แพ้ชนะ รบกับกีเหลง 10 เพลง เตียวหุยตวาดด้วยเสียงอันดังทำให้ม้ากีเหลงตกใจเสียหลักจึงสังหารกีเหลงได้ กวนอูเคยยกย่องฝีมือการรบของเตียวหุยให้โจโฉฟังว่า “น้องข้าพเจ้าชื่อเตียวหุยนั้น มีกำลังฝีมือกล้าหาญยิ่งกว่าข้าเจ้าอีก ถึงทหารสักร้อยหมื่นป้องกันนายทัพอยู่ก็ดี เตียวหุยก็อาจหักเข้าไปตัดศีรษะมาได้โดยเร็ว อุปมาดังหยิบส้มในลัง” โจโฉถึงกับสั่งให้ทหารเขียนชื่อเตียวหุยไว้ในเสื้อ เพื่อเตือนใจว่าถ้าเจอคนชื่อเตียวหุย อย่าได้ออกรบกับมันเป็นอันขาด เตียวหุยรบเก่งและมีพัฒนาการ เนื่องจากในตอนหลัง ๆ เขาสามารถคิดกลอุบายเอาชนะในการรบ ไม่ได้ใช้แต่กำลังอย่างเดียว แต่ก็เอาแน่เอานอนไม่ได้ เพราะสติปัญญามา ๆ ไป ๆ

จูล่ง

     จูล่ง มีวิทยายุทธ์อันล้ำเลิศ รวดเร็ว มักมีผลงานปรากฏในการต่อสู้แบบตะลุมบอน หรือสู้กับกองทหารจำนวนมาก ไม่ใช่การสู้แบบตัวต่อตัวกับทหารเอกที่มีชื่อเสียง ซึ่งนั่นทำให้จูล่งไม่อาจเทียบชั้นกับกวนอู หรือเตียวหุย ในการสู้กับขุนพลเอกนั้น จูล่งเคยประมือกับบุนทิว รบกันอยู่ 60 เพลง ไม่อาจรู้แพ้รู้ชนะ (กวนอูชนะบุนทิวใน 3 เพลง) แต่กระนั้นจูล่งก็มีความชำนาญอาวุธหลายประเภท ทั้งเพลงทวน เพลงดาบและเกาทัณฑ์ โดยภาพรวมแล้วฝีมือการรบของจูล่งนั้น น่าจะโดดเด่นไปในด้านการป้องกันตัวมากกว่า เพราะจูล่งรบตั้งแต่หนุ่มจนแก่ไม่เคยได้รับบาดแผลแม้แต่ครั้งเดียว รวดเร็วและรัดกุมมาก

ม้าเฉียว

     ม้าเฉียว ขุนพลหน้าหยก เป็นหนึ่งในห้าทหารเสือ ที่มีฝีมือการรบพุ่งไม่เป็นรองใคร โจโฉเคยออกปากเตือนทหารว่า “ม้าเฉียวมีกำลังมากนัก กับลิโป้ก็เหมือนกัน”  นิสัยของม้าเฉียวนั้นบุ่มบ่าม หุนหันพลันแล่น มุทะลุดุดันไม่แพ้เตียวหุย ซึ่งทั้งสองเคยรบกันมากกว่า 200 เพลงก็ไม่รู้แพ้ชนะ ม้าเฉียวเคยไล่ล่าตามฆ่าโจโฉ จนโจโฉต้องถอดเกราะ ตัดหนวดทิ้ง หนีเอาชีวิตรอดอย่างทุลักทุเล จึงต้องยอมรับว่าเรื่องฝีมือนั้นม้าเฉียวเก่งจริง แต่เกียรติและศักดิ์ศรีของม้าเฉียวมีรอยด่างพร้อย เพราะในครั้งรบกับเกียงขิมที่เมืองลกเส ม้าเฉียวฆ่าคนไม่เลือกหน้า เป็นทหารเสือคนเดียวที่มีประวัติการฆ่าสตรีไม่มีทางสู้ (มารดาของเกียงขิม) ต่างจากกวนอู จูล่ง ที่ไม่สังหารผู้ไร้อาวุธ หรือผู้ที่อ่อนแอกว่า

ฮองตง

     ฮองตง ขุนพลชรา ผู้มีเรี่ยวแรงมหาศาล สามารถหักคันเกาทัณฑ์ที่รองรับน้ำหนักสามร้อยชั่ง พร้อมกันสองอันในพริบตา เคยรบกับกวนอูได้ร้อยเพลงก็ไม่รู้แพ้แลชนะ มีผลงานชิ้นเอกคือการใช้ดาบตัดศีรษะแฮหัวเอี๋ยน แม่ทัพใหญ่ของโจโฉ (ชี้วัดไม่ได้ เพราะเล่นทีเผลอ ตอนแฮหัวเอี๋ยนนั่งพักอยู่) อาวุธที่ฮองตงมีความชำนาญมากที่สุดคือเกาทัณฑ์ แต่หมองูตายเพราะงูฉันใด ฮองตงก็ตายด้วยเกาทัณฑ์ฉันนั้น ที่ในศึกอิเหลง ... ขีดความสามารถของฮองตงไม่อาจชี้วัดได้ชัดเจน บางคนว่ากันว่า ถ้าฮองตงไม่แก่ เขาอาจจะมีฝีมือมากที่สุดในกลุ่มห้าทหารเสือนี้ด้วยซ้ำ

ภาพรวมข้อมูลทางสถิติของห้าทหารเสือ ทำให้เห็นว่า กวนอู มีพลังมากที่สุด

     ค่าพลังของขุนพลตามภาพประกอบต่าง ๆ ด้านบนได้มาจากเกมสามก๊ก11(Romance of the Three kingdoms XI) ของบริษัท Koei ซึ่งจะว่าไม่น่าเชื่อถือเพราะเป็นแค่เกมสำหรับเด็กก็ไม่ได้ เพราะเกมสามก๊กชุดนี้เป็นเกมที่มีการวิจัยค้นคว้า และสร้างติดต่อกันหลายภาค นานว่า 30 ปี ด้วยทีมงานจากประเทศต่าง ๆ หลายร้อยชีวิต จึงน่าจะพอเชื่อถือได้อยู่บ้าง และจะเห็นว่าในภาพรวม กวนอู มีค่าพลังมากที่สุด รองมาคือจูล่ง ฮองตง ม้าเฉียว และเตียวหุย ตามลำดับ ... แต่อย่างไรเสีย นี่มันก็แค่เกม !

     ห้าทหารเสือของเล่าปี่ มีดีทุกคน แต่ละคนมีแนวทางและปรัชญาการรบเป็นของตัวเอง ไม่อาจชี้วัดว่าใครเก่งกว่าใคร เหมือนนักกีฬาที่เก่งกันคนละประเภท จะเอานักบาสฯ ไปแข่งนักนักบอล หรือเอานักวิ่ง ไปแข่งกับนักว่ายน้ำ มันก็คงไม่ได้ แต่ละคนล้วนเป็นเลิศในด้านของตนเอง หรือหากจะจินตนาการ จับเอาทหารเสือทั้งห้ามารบกันเองในกติกาแบบ Gladiator คนแรกที่จะสังหารคู่ต่อสู้ได้ก็น่าจะเป็น ม้าเฉียว ส่วนคนสุดท้ายที่เหลือรอดชีวิต ก็น่าจะเป็น จูล่ง ... แล้วกติกาแบบนี้จะถือว่าจูล่งเก่งที่สุดได้หรือเปล่า ...?

หากเปรียบทหารเสือทั้งห้ากับนักกีฬา คงเป็นยอดนักกีฬาระดับโลก

     การตัดสินยากจริง ๆไม่รู้จะอ้างเหตุ อ้างผลอะไร มายกให้ใครเก่งกว่าใคร และด้วยเหตุนี้กระมัง ทหารเสือจึงไม่ใช่ 1, 2,3 หรือ 4 แต่ต้องให้เป็นไปเลยทั้ง 5 คน ไม่งั้นเล่าปี่ปวดหัวตาย.....