คิดการใหญ่ใยสนใจเรื่องเล็ก : วิธีคิดวิธีทำงานจากสามก๊ก

หัวใจสำคัญของเรื่องนี้ จึงเป็นการมองให้ออกว่า งานใดเป็นงานใหญ่ งานใดเป็นงานเล็ก แล้วจึงมอบความใส่ใจให้งานนั้นตามลำดับ มันก็เท่านั้นเอง

นายท่านคิดการไกลบ้างหรือไม่ ทำไมมาทำเรื่องเล็ก ๆ เช่นนี้

    บริษัทอยากก้าวขึ้นเป็นบริษัทชั้นแนวหน้า แต่หมกมุ่นกับงานเคี่ยวเข็ญพนักงานให้ทำงานตัวเป็นเกลียว แทนที่จะลงทุนเพิ่มพนักงานเก่ง ๆ อีกสัก 2-3 ตำแหน่งเพื่อแบ่งเบาภาระ

    องค์กรมีโปรเจกต์ยักษ์ใหญ่รออยู่ข้างหน้า แต่ผู้บริหารสนใจแต่เรื่องยิบย่อยภายในหน่วย ไม่สนใจงานในหน้าที่

    เจ้านายหวังให้สิ้นปีมีผลกำไรเพิ่มสักร้อยล้าน แต่กลับหยุมหยิบกับงบประมาณที่ต้องจ่ายเพิ่มหลักร้อยหลักพัน

    เรื่องราวเหล่านี้มักเกิดขึ้นเป็นประจำ ในแทบทุกองค์กร แทบทุกหน่วยงาน

    มองในมุมหนึ่งคือการใส่ใจในทุกรายละเอียด บริหารงานโดยมุ่งเน้นความคุ้มค่า ต้องการรีดเอาทรัพยากรทุกอย่างที่มีมาใช้อย่างเต็มที่

    แต่หลายครั้งที่เรื่องเหล่านี้กลายเป็นปัญหาและอุปสรรค ฉุดรั้งหน่วยงานไม่ให้ก้าวไปข้างหน้าเสียเอง

    อยากได้ผลงานชั้นเลิศ กลับต้องแลกด้วยการเสียขวัญกำลังใจ

    อยากได้ความสำเร็จ แต่ต้องแลกด้วยด้วยศรัทธา

    อยากได้ผลกำไร สุดท้ายกลายเป็นขาดทุน

    นั่นเป็นเพราะหลายหน่วยงาน มัวแต่สาละวนกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ จนลืมไปว่า มีสิ่งที่สำคัญกว่ารออยู่เบื้องหน้ามากมาย

    ย้อนไปยุคสามก๊ก เมื่อครั้งเล่าปี่เชิญขงเบ้งลงจากเขาโงลังกัง ให้มาเป็นกุนซือใหม่ ๆ

    โจโฉจะยกทัพบุกตีเมืองอยู่รอมร่อ ขงเบ้งมุ่งมั่นฝึกฝนทหารอยู่ทุกวันคืน

    แต่ในขณะเดียวกัน ผู้นำอย่างเล่าปี่กลับนั่งสานหมวกฟางด้วยตนเอง หวังจะนำมาให้ขงเบ้งแทนคำขอบคุณ

    ขงเบ้งจึงเตือนเล่าปี่ว่า "นายท่านคิดการไกลบ้างหรือไม่ ทำไมมาทำเรื่องเล็ก ๆ เช่นนี้"

    แล้วเตือนเล่าปี่ว่าควรใส่ใจกับการกะเกณฑ์ไพร่พล สร้างกำลังกองทัพให้เข้มแข็งมากกว่า เสียเวลาทั้งวันนั่งสานหมวก

    จริงอยู่ว่าการกระทำของเล่าปี่ คือการเอาใจใส่ ห่วงใยเพื่อนร่วมงาน แต่ในมุมมองของคนหนุ่มไฟแรงอย่างขงเบ้งนั้น เรื่องนี้ถือเป็นเรื่องเล็กน้อย และเป็นเรื่องเสียเวลาต่อทิศทางทั้งหมดขององค์กร

    เรื่องเล็กเรื่องใหญ่ของแต่ละคนย่อมแตกต่างกันตามวิสัย แต่เรื่องใหญ่ขององค์กรย่อมมีอยู่ชัดเจน เรื่องนี้เป็นสิ่งที่คนทำงานต้องแยกแยะให้ออก

    ทั้งนี้ในเรื่องสามก๊กยังมีอยู่ครั้งหนึ่งที่สอนถึงหลักการทำงานในข้อนี้

    ครั้งหนึ่งโจโฉชวนเล่าปี่มานั่งดื่มสุรา วิจารณ์วีรบุรุษ โจโฉบอกกับเล่าปี่ถึงลักษณะของมหาบุรุษผู้คิดทำการใหญ่ไว้ข้อหนึ่งว่า "แม้เห็นว่าการใหญ่ก็ทำให้ใหญ่ ประมาณการน้อยก็ทำแต่น้อย"

    หัวใจสำคัญของเรื่องนี้ จึงเป็นการมองให้ออกว่า งานใดเป็นงานใหญ่ งานใดเป็นงานเล็ก แล้วจึงมอบความใส่ใจให้งานนั้นตามลำดับ

    ไม่ง่ายและไม่ยาก ... แต่มันก็เท่านั้นเอง